Ξεκινάμε με τα χαρακτηριστικά που όλοι αναζητούμε ως σύμβουλοι ζωής.

Αν πραγματικά θέλουμε να βοηθήσουμε τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως των προσόντων μας ως ψυχολόγοι, σύμβουλοι, προπονητές ζωής, γιατροί ή φίλοι, θα πρέπει να ενσαρκώνουμε όσο το δυνατόν περισσότερο τα εξής (χρησιμοποιούμε τη λέξη "συνάνθρωπος" αντί για "ασθενής" ή "πελάτης"):

1. Φροντίστε τον άλλον και επιθυμήστε ειλικρινά να τον βοηθήσετε. Ο συνάνθρωπος θα νιώσει αν πραγματικά νοιαζόμαστε ή όχι.

2. Αποδεχτείτε ό,τι ακούτε και έχετε ανοιχτό μυαλό. Πρέπει να είστε σε θέση να ακούσετε ακόμα και αν ο άλλος έχει διαπράξει φόνο χωρίς να τον κρίνετε. Ο βαθμός στον οποίο ο άλλος μπορεί να ανοίξει τον εαυτό του εξαρτάται από το πόσο αποδεκτός αισθάνεται.

3. Δείτε αυτό που οι άλλοι αποκαλούν «κακό» ως αδυναμία και άγνοια και φόβο, αντί ως κακό. Η άγνοια και η παρανόηση της αληθινής μας φύσης οδηγεί σε ποικίλες εγωκεντρικές και συχνά καταστρεπτικές συμπεριφορές.

4. Μελετήστε και κατανοήστε τη λειτουργία του νου παρατηρώντας τον εαυτό σας και τους άλλους, καθώς και μελετώντας όσα έχουν ήδη ανακαλυφθεί από τις επιστήμες της ψυχολογίας, κοινωνιολογίας, φιλοσοφίας και θρησκείας.

5. Έχετε καθαρά στο μυαλό σας ότι το έργο μας είναι να επανασυνδέσουμε το άτομο με τη εσωτερική δύναμη και καθοδήγηση, όχι να το κάνουμε εξαρτημένο από εμάς.

6. Να είστε ανοιχτοί στους μοναδικούς τρόπους με τους οποίους κάθε άτομο αναπτύσσεται και θεραπεύεται. Μην είστε τόσο προσηλωμένοι σε συστήματα ή ετικέτες ή συγκεκριμένες διαδικασίες, ώστε να μην μπορείτε να ανταποκριθείτε στον κάθε μοναδικό άνθρωπο με τον δικό του τρόπο.

7. Χρησιμοποιήστε μόνο τις τεχνικές που έχετε βιώσει πολλές φορές εσείς οι ίδιοι. Μόνο τότε μπορείτε πραγματικά να κατανοήσετε αυτήν την τεχνική και να ξέρετε πότε να την χρησιμοποιήσετε και πώς να διαχειριστείτε τυχόν κρίσεις που μπορεί να προκληθούν από αυτήν.

8. Εφαρμόστε όσα διδάσκετε. Αν και αυτός ο ρόλος δεν μας επιτρέπει να διδάσκουμε, το κάνουμε περιστασιακά μέσω της συμπεριφοράς ή των στάσεων μας, ή κάνοντας προτάσεις ή εκφράζοντας αντιλήψεις ή φιλοσοφίες ζωής. Πρέπει εμείς οι ίδιοι να ζούμε τα ιδανικά που εκφράζουμε.

9. Να είστε απλοί, ειλικρινείς, ταπεινοί και να παραδέχεστε όταν δεν ξέρετε την απάντηση ή νιώθετε σύγχυση ή δεν μπορείτε να βοηθήσετε.

10. Να είστε έτοιμοι να δώσετε χρόνο και ενέργεια ακόμα και χωρίς αμοιβή, όταν είναι απαραίτητο. Η υποστήριξη ενός ανθρώπου που έχει ανάγκη δεν είναι προϊόν προς πώληση.

11. Μάθετε να είστε ευαίσθητοι ως προς το πότε να πιέσετε τον συνάνθρωπο για να ανακαλύψει ή να ξεπεράσει κάτι και πότε να του δώσετε χώρο να προετοιμαστεί ή να ζήσει στην ψευδή του ασφάλεια. Αυτή η ευαισθησία πρέπει επίσης να εφαρμόζεται και σε σχέση με τη δική μας προσωπική διαδικασία.

12. Διατηρήστε τη δική σας εξελικτική διαδικασία αυτογνωσίας με τρόπους που σας ταιριάζουν.

13. Γίνετε πολύ ικανοί στην ενεργητική ακρόαση, καθώς αυτή είναι η ραχοκοκαλιά αυτού του συστήματος.

14. Γνωρίστε καλά όλες τις τεχνικές ή μην τις χρησιμοποιείτε.

15. Παραπέμψτε το θέμα σε άλλους όταν δεν μπορείτε να βοηθήσετε, είτε επειδή δεν έχετε αρκετό χρόνο για να βοηθήσετε σωστά, είτε γιατί δεν μπορείτε να είστε αντικειμενικοί με αυτό το άτομο, είτε όταν το πρόβλημα είναι πέρα από την ικανότητά σας να βοηθήσετε.

16. Μην ανακατεύεστε στην προσωπική ζωή του ατόμου, προτείνοντας να χωρίσει ή να αφήσει την οικογένειά του ή να κάνει έκτρωση. Υποστηρίξτε το μόνο στην επιλογή από τις δικές του επιλογές, χωρίς να προβάλλετε τις δικές σας ανάγκες ή συναισθήματα.

17. Διατηρήστε πλήρη εμπιστευτικότητα - μυστικότητα σχετικά με ό,τι μοιράζονται μαζί σας οι άλλοι.

18. Αυτοί που είναι πνευματικά προσανατολισμένοι μπορεί να θέλουν να προσεύχονται για καθοδήγηση σε κάθε λέξη και πράξη, ώστε κάθε μας κίνηση να είναι προς όφελος του άλλου και όχι για τη δική μας επιβεβαίωση ή ασφάλεια.